In dit proefschrift is gekeken naar twee manieren om de zorg aan patiënten met heup- of knieartrose of een lage rughernia te verbeteren. Ten eerste door te onderzoeken hoe het gebruik van richtlijnen kan worden verbeterd. Hieruit bleek dat de kennis en attitude van zorgverleners en de organisatie van zorg belangrijk zijn. Kennis kan worden verbeterd door scholing aan te bieden. De organisatie van zorg kan verbeterd worden door afspraken te maken over welke zorgverlener wanneer welke informatie geeft.
Het verbeteren van het gebruik van richtlijnen is niet mogelijk als richtlijnen niet specifiek genoeg zijn, bijvoorbeeld over de timing van een heup- en knieprothese bij patiënten met artrose. Daarom richtte het tweede deel van dit proefschrift zich op het verwerven van nieuwe kennis. De bestaande literatuur over de beste timing bleek nog onvoldoende om aanbevelingen in richtlijnen op te baseren. Analyses op data uit verschillende Nederlandse ziekenhuizen lieten zien dat patiënten met een betere kwaliteit van leven of functie en minder pijn voor de operatie ook na de operatie betere uitkomsten hadden, maar minder verbeterden. Dit betekent niet dat patiënten die eerder een gewricht vervangende operatie ondergaan ook betere uitkomsten hebben, want het ziekteverloop van artrose kan verschillen in subgroepen.